 |
| source: google.com |
ഗാസാ..
നിന്റെ കരച്ചിലിന്റെ നീണ്ട അലയൊലികള്‍ കേട്ട്..
എന്റെ മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നു
ഗാസാ..
നിന്റെ മുറിപ്പാടില്‍ നിന്നൊളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചുടുനിണം കണ്ട്..
എന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ വിതുമ്പി തുടങ്ങുന്നു..
ഗാസാ..
നിന്റെ മക്കളുടെ മയ്യത്തുകള്‍ നഗര വീഥികളില്‍ അനാഥമായി കിടക്കുന്നത് കണ്ട്..
ആര്‍ത്തിയുടെ ശിഖണ്ടി രൂപം നിന്നെ ബാലാല്‍ക്കരികുമ്പോള്‍
ഗാസാ...
നിന്റെ കന്യാചര്‍മത്തിന് തീ കൊളുത്തുമ്പോള്‍....
നിന്റെ മാതൃത്വത്തെ ചവിട്ടിയരക്കുമ്പോള്‍..
ഞാന്‍ കരയട്ടെ,
നിന്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തിക്കൊല്ലാനായുന്ന
സയനിസതിന്റെ
കൂര്‍ത്ത ദംഷ്ട്രകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍
കരിങ്കല്ലിന്റെ പ്രതിഷേധ ശബ്ദമുയര്‍ത്തിയ
നിന്റെ കണ്ണുകളെ നേരിടാനാവാതെ
എന്റെ കണ്ണീര്‍ വറ്റും വരേയ്ക്കും..
നിന്റെ സായാഹ്ന സൂര്യനെ
രാസബോംബിനാല്‍ മറച്ച
കാട്ടാള ഹൃദയത്തോട്
"മാനിഷാദ" പാടാനാവാതെ
ഞാന്‍ കരയട്ടെ,
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അന്ധമാകും വരേയ്ക്കും..!!
No comments:
Post a Comment